Είμαι η ελιά
του Σωτήρη, του Χασάν, η καλή χώστρα, η ευλογία του χωραφκιού, το
μνημείο της φύσης, η αιωνόβια ελιά της περιοχής.
1600 Ρίζωσα κοντά στη γη του Άμαθου, κοντά στο ποτάμι, πίσω από το λόφο, εκεί που δεν έρχονταν οι πειρατές… Οι ρίζες μου είναι μέσα στα χαλάσματα, στις πέτρες του αρχαίου βασιλείου.
1661
Πριν 400
χρόνια εδώ στον ελαιώνα, έκαναν ευχές να ριζώσουμε βαθιά και να μη φοβηθούμε τη
ξηρασία και ό,τι φέρει η θάλασσα. Με καλλιέργησαν άνθρωποι με λιτά ρούχα και
σκασμένα από τον ήλιο πρόσωπα. Αν και τους βάραιναν οι φόροι , το φθινόπωρο
ξεχνούσαν τη φτώχεια τους και μάζευαν χαρούμενοι τις ελιές μου. Το 1878 κάποιοι
χάρηκαν, σε κάποιους δεν άρεσε οι αλλαγή αλλά η φτώχια συνέχισε. Οι άνθρωποι
βασίζονταν στη γη και στα ζώα τους. Ήξεραν ότι ήμασταν πολύτιμα δέντρα και μας καταμέτρησαν
μαζί με τους ελιόμυλους της περιοχής. Ο ποταμός και τα δέντρα ήταν ευλογία για
όλους.
Το 1881 η Μουτταγιάκα είχε περίπου 130 κατοίκους. Οι περισσότεροι ήταν Μουσουλμάνοι, αφού το χωριό είχε τουρκική κοινότητα από τα χρόνια της Οθωμανικής περιόδου. Στο
χωριό υπήρχε τζαμί, και μερικές οικογένειες Χριστιανών Ορθοδόξων ζούσαν κοντά.
Οι κάτοικοι καλλιεργούσαν σιτάρι, ελιές, χαρούπια και αμπέλια. Είχαν κατσίκες,
πρόβατα και γαϊδούρια.
Κοντά ήταν ο Άγιος Τύχωνας, μικρό χωριό, με περίπου 72 κατοίκους, όλοι Χριστιανοί
Ορθόδοξοι. Ήταν κοντά στη θάλασσα και κοντά στα αρχαία ερείπια της Αμαθούντας,
μιας παλιάς κυπριακής πόλης. Οι άνθρωποι καλλιεργούσαν αμπέλια, ελιές και
δημητριακά. Φρόντιζαν ζώα για γάλα και κρέας.
Ο Πύργος είχε γύρω στους 187 κατοίκους και ήταν γνωστός για τη
γεωργία του. Οι κάτοικοι καλλιεργούσαν ελιές, λεμονιές και πορτοκαλιές. Παρήγαν κρασί και λάδι. Το χωριό είχε και μικτό πληθυσμό,
δηλαδή Χριστιανούς και Μουσουλμάνους, που ζούσαν δίπλα δίπλα.
Άκουσα πολλά
από τους περαστικούς για το δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, τα αντάρτικα τραγούδια, τον
απελευθερωτικό αγώνα, φωνές, πυροβολισμούς,
άνεμους, σιωπή.
Τα χωράφια
ερήμωσαν για λίγο… Άνθρωποι έφυγαν, πολλοί δε γύρισαν, ήρθαν άλλοι. Που
περίμεναν και αυτοί να φύγουν.
Τα χρόνια
πέρασαν, άσφαλτος, ηλεκτρισμός, φως,
τουρισμός, ξενοδοχεία… Όλες αυτές οι αλλαγές ήταν όπως τον ξεροπόταμο που
έρχεται πάλι ορμητικός…
---------------------------------
1. Ποια είναι η αφηγήτρια της ιστορίας;
2. Πού βρίσκεται η ελιά;
3. Τι σημαίνουν οι λέξεις/φράσεις:
o
Αιωνόβια
o
μνημείο της φύσης
4. Ποιες σημαντικές ιστορικές περίοδοι ή γεγονότα
αναφέρονται στο κείμενο;
5. Πώς αλλάζει η ζωή των κατοίκων της περιοχής μέσα στους
αιώνες;
6.
Αν ήσουν εσύ η ελιά, ποιο
γεγονός ή συναίσθημα θα ήθελες να προσθέσεις στην αφήγησή σου;